در تمام سنین ممکن است نرمی مفصل وجود داشته باشد ولی در کودکی شایعتر است

 

نرمی مفصل یا هایپرموبیلیته یک نوع تیپ اسکلتی افراد است که در آن فرد قابلیت انعطاف بیش از حد مفصل یا مفاصل خود را داراست. به خودی خود نرمی مفصل بیماری تلقی نمیشود ولی در صورت همراهی با برخی شکایات و یا نشانه سندرم نرمی مفصل تلقی شده و نیازمند توجه ویژه میگردد....

1) واژه نرمی مفصل چیست و چه تفاوتی با نرمی استخوان دارد؟
نرمی مفصل و نرمی استخوان دو واژه جایگزین پارسی واژه های علمی هایپرموبیلیته و ریکتز میباشند. نرمی استخوان بدلایل مختلف در زمینه مشکلات متابولیسم  ویتامین دی و کلسیم ایجاد و منجر به اختلالات ساختاری در استخوان میگردد که خود را بصور گوناگون نظیر دیر بسته شدن ملاج ها، جعبه ای شکل شدن جمجمه، برجستگی توپ پینگ پنگ مانند پشت سر، برجسته شدن محل اتصال دنده ها به جناق، سینه کبوتری، پهن شدن استخوان مچ دست و مچ پا ، افزایش عرق کردن، نامتقارن بودن جمجمه و نرمی استخوان سر، تأخیردر رشد دندانهای موقتی ، نقص در استخوانی شدن دندانهای دائمی و خرابی دندان ،ناهنجاری استخوانهای لگنی ، انحنای استخوانهای پا بصورت پای پرانتزی و یا پای ضربدری؛ اما نرمی مفصل بمعنی قابلیت انعطاف بیش از حد معمول مفصل میباشد و تفاوت بسیاری بین این دو معنا وجود دارد. در سنین و جنسیتهای مختلف، مفاصل محدوده حرکتی معین و تعریف شده دارند، هرگاه مفصلی بیش از این محدوده ها بتواند حرکت کند هایپرموبیلیته یا نرمی مفصل اطلاق میشود. این نرمی میتواند در یک مفصل و یا مفاصل متعدد و یا در تمام مفاصل بصورت منتشر وجنرالیزه وجود داشته باشد.

2) نرمی مفصل در چه محدوده سنی دیده میشود و چقدر شایع است ؟
در تمام سنین ممکن است نرمی مفصل وجود داشته باشد ولی  در سنین کودکی و نوجوانی شایعتر است. اصولا نرمی مفصل در سنین بالای 3 سال تعریف میشود و بیشترین شیوع در سنین 3  تا 7 سالگیست. با افزایش سن هایپرموبیلیته بسرعت رو به کاهش میگذارد تا حدود نوجوانی و پس از آن  بازهم شیوع آن کاهش می یابد ولی با سرعتی کمتر هرچند ممکن است تا آخر عمر نیز وجود داشته باشد. نرمی مفصلی در تمامی جوامع بطور گسترده ای شایع است و بسته به جامعه و نژاد مورد مطالعه ، تعریف و معیا ر سنجش هایپرموبیلیته، سن و جنس گروه مورد مطالعه شیوع متفاوتی در آمارها بیان گردیده است ولی بطور کلی شیوع 10 تا 20 درصد در سنین رشد برای آن ذکر گردیده است. در کشور ما ایران آماری از شیوع آن موجود نیست ولی پروپوزال بررسی فراوانی آن توسط دپارتمان روماتولوژی کودکان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نوشته شده و با رایزنی های صورت گرفته با وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی،  قرار است ابتدا بصورت پایلوت در سطح استانی انجام و سپس بصورت طرح ملی در سطح کشور انجام گردد.